زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

شریف بن سابق تفلیسی





ابومحمد شریف بن سابق تفلیسی کوفی، از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر آن حضرت بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد شریف بن سابق تفلیسی کوفی، در اصل اهل کوفه بود و از آنجا به تفلیس مسافرت نمود و در آنجا ساکن شد. شیخ طوسی او را صحابی امام رضا (علیه‌السّلام) دانسته و در جای دیگر او را در شمار کسانی آورده که از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند.
ابومحمد یار و همنشین فضل بن ابی‌قره بود و از او حدیث کرد، چنان‌که از حماد سمندری نیز روایت نمود. روایتگرانی همچون محمد بن خالد، احمد بن خالد برقی و معاویة بن حکیم دهنی از او روایت کرده‌اند.

۲ - دیدگاه رجال‌شناسان



شریف بن سابق دارای مذهب امامی و در نقل حدیث ضعیف بوده است. برخی گفته‌اند که ابن‌داود، علامه و کسانی که بعد از این دو ابومحمد را ضعیف شمرده‌اند، مبنای تضعیفشان کلام ابن‌غضائری می‌باشد و کلام وی در این‌گونه موارد قابل اعتنا نیست. برخی نیز احتمال رجوع تضعیف را در کلام ابن‌غضائری به فضل بن ابی‌قره دانسته‌اند.

۳ - آثار



شریف بن سابق دارای کتابی است که برخی از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.

۵ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۵.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۹۷.    
۳. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۷۶.    
۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۵، ص۴۱۱.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۵.    
۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۳۰۸.    
۷. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۳۹۴.    
۸. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۴۳.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۸۳.    
۱۰. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۹.    
۱۱. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۴۳.    
۱۲. مازندرانی، محمّد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۴۴۰.    
۱۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۴، ص۴۶.    
۱۴. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۴۹.    
۱۵. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۴۲۱.    
۱۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۲۲.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۶.    
۱۸. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۹.    
۱۹. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۱۹۰.    
۲۰. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۸.    
۲۱. اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۵۱۸.    
۲۲. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۶۲.    


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «ابومحمد شریف بن سابق تفلیسی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.